Mensen met een (theoretisch) verlies aan verdiencapaciteit van minder dan 35% krijgen geen WIA-toekenning (of verlenging van hun Ziektewet-uitkering). Sinds 2019 biedt UWV ingekochte arbeidsongeschiktheids (AG)-dienstverlening aan deze zogenaamde 35-minners die na de WIA claimbeoordeling of Ziektewetbeoordeling instromen in de WW. Het gaat daarbij om de zogenaamde ‘werkfit maken’, ‘naar werk’ en ‘modulaire’ trajecten.

Dit rapport beschrijft de effectiviteit van deze ingekochte dienstverlening aan 35-minners met een WW-uitkering. Het onderzoek is uitgevoerd door de Vrije Universiteit en maakt gebruik van administratieve gegevens van UWV en CBS. De bevindingen zijn voornamelijk gebaseerd op mensen die in 2019 en 2020 instroomden in de WW.

  • Ongeveer één op de zeven 35-minners die in 2019 of 2020 instromen in de WW volgen een extern ingekocht re-integratietraject (AG-dienstverlening). Het aandeel met AG-dienstverlening lag met circa 30% aanmerkelijk hoger in de groep personen met een gedeeltelijke WGA-uitkering (35-80). Daarvoor zijn een aantal verklaringen, zie het onderzoek “Als het kon, zou ik het doen ”, dat gelijktijdig met dit onderzoeksrapport wordt gepubliceerd.
  • Er zijn voorzichtige aanwijzingen dat deze re-integratietrajecten de kans op een baan vergroten. De inschatting is dat de inzet van de ingekochte AG-dienstverlening aan 35-minners leidt tot een toename van de kans op werk met vijf procentpunt (vier jaar na instroom in de WW), dit effect is echter niet statistisch significant.
  • De AG-dienstverlening wordt niet altijd ingezet bij degenen voor wie het traject het meest effectief lijkt. Er is dus mogelijk ruimte voor verbetering van de effectiviteit van de dienstverlening door een gerichtere inzet van de dienstverlening.

Ongeveer gelijktijdig met de uitvoering van dit onderzoek zijn nog twee onderzoeken naar 35-minners uitgevoerd in opdracht van UWV: "Afgewezen voor een WIA-uitkering: tussen wal en schip?" en "Als het kon, zou ik het doen". De belangrijkste resultaten van de drie onderzoeken zijn samengevat in een syntheserapport “Wel ziek, geen WIA” geschreven door UWV.