Uit de analyse blijkt dat:

• verkorting van de WW-duur zelf het grootste effect heeft en voor driekwart bijdraagt aan een besparing op de WW-uitkeringen;
• het harder zoeken naar een baan of eerder een baan accepteren (gedragseffect) voor ongeveer een kwart bijdraagt;
• een versnelde uitstroom uit de WW rond het einde van de WW-periode (een tweede gedragseffect) nauwelijks bijdraagt aan een besparing.

In dit kennismemo is ook gekeken naar uitstroomkansen en werkhervattingen, waarvoor schattingen zijn uitgevoerd.