Direct naar inhoud

Instellingen

    U heeft nog geen toestemming gegeven voor het plaatsen van cookies. Toestemming geven.

    Minder dan 35% arbeidsongeschikt: en dan?

    Mensen die gedeeltelijk arbeidsongeschikt zijn en minder dan 35% van hun verdiencapaciteit verliezen, krijgen geen WIA-uitkering. Dit is wettelijk zo bepaald. Maar in de praktijk is het lastig voor deze 35-minners om hun werk te behouden of nieuw werk te vinden. Ook heeft een deel van hen te maken met (een stapeling van) fysieke en mentale gezondheidsklachten. Dit blijkt uit onderzoek dat we deden naar hun financiële en sociaaleconomische situatie.

    De conclusies in het kort

    Hoe gaat het met de 35-minners?

    • Ongeveer de helft slaagt er niet in om aan het werk te blijven of weer werk te vinden.
    • De meesten lukt het niet om minimaal 65% van hun laatstverdiende loon te verdienen.
    • Een deel heeft serieuze gezondheidsklachten.

    Minder dan 35% arbeidsongeschikt: en dan?

    In de wet is vastgelegd dat mensen die minder dan 35% van hun (theoretische) verdiencapaciteit verliezen, geen recht hebben op een WIA-uitkering. In dit artikel duiden we deze mensen aan als ‘35-minners’. De wetgever verwacht dat zij hun werk kunnen behouden of nieuw werk kunnen vinden, maar in de praktijk blijkt dat dit regelmatig niet lukt. We hebben een reeks onderzoeken uit laten voeren om de situatie van deze mensen in kaart te brengen.

    Hoe gaat het met de 35-minners?

    • Voor mensen die ziek worden vanuit een laagbetaalde baan is de WIA-claimbeoordeling een ‘alles-of-nietsbeslissing’. Zij komen zelden in aanmerking voor een WGA 35-80-uitkering (voor mensen die minstens 35%, maar minder dan 80% arbeidsongeschikt zijn), maar komen juist vaak in een 35-minsituatie terecht, of in de WIA 80-100 (voor mensen die 80 tot 100% arbeidsongeschikt zijn).
    • Ook 35-minners hebben vaak serieuze gezondheidsklachten. Ze voelen zich bij een 35-minbeoordeling ‘gezond verklaard’, terwijl ze dat niet zijn. Dit zorgt voor frustratie – mensen voelen zich niet erkend in hun ziekte. Ook krijgen 35-minners vaak te maken met een stapeling van problemen op het gebied van gezondheid, inkomen, mobiliteit en het sociale netwerk. Deze gevoelens en context belemmeren hun sociaal-emotionele welbevinden en re-integratie.
    • Na de beoordeling blijft of gaat ongeveer de helft van de 35-minners aan het werk. De rest komt (weer) terecht in de Ziektewet- en/of een arbeidsongeschiktheidsuitkering, verdwijnt van de arbeidsmarkt of ontvangt langdurig een bijstandsuitkering. Twee op de drie 35-minners slagen er niet in om na de 35-minbeoordeling minimaal 65% van hun laatstverdiende loon te verdienen, terwijl ze daar volgens de beoordeling wel toe in staat zouden moeten zijn.

    Hoe kunnen we 35-minners beter helpen?

    De Onafhankelijke Commissie Toekomst Arbeidsongeschiktheidsstelsel (OCTAS) heeft voorgesteld om de WIA-drempel te verlagen naar 25 of 15%. Dit verkleint de problematiek, doordat minder mensen te maken krijgen met een afwijzing van de WIA-uitkering. Maar het neemt de kern van het probleem niet weg: nog steeds zullen het vooral laagbetaalde mensen met regelmatig serieuze gezondheidsklachten zijn die te maken krijgen met een afwijzing voor de WIA. Bovendien ontvangen mensen met een laag arbeidsongeschiktheidspercentage een lage WIA-uitkering.

    Binnen de huidige wettelijke mogelijkheden kan UWV 35-minners beter ondersteunen:

    • In de fase vóór de WIA-beoordeling is betere informatieverschaffing en meer aandacht voor re‑integratiemogelijkheden wenselijk.
    • Tijdens de beoordeling dient het contact zoveel mogelijk persoonlijk, face to face en empathisch(er) te zijn.
    • Na de beoordeling is het belangrijk nazorg te verlenen en vaker re-integratieondersteuning te bieden.

    Ook gemeenten en werkgevers kunnen een intensievere rol spelen in de re-integratie van 35-minners in de twee jaren vóór en/of in de jaren na de beoordeling.

    Heeft deze informatie u geholpen?

    Mogen wij u kort nog wat vragen over uw chatgesprek?