De belangrijkste vorm van samenwerking tussen Randstad en UWV is eigenlijk ‘de bestaande infrastructuur van de uitzendsector,’ zegt Marjolein ten Hoonte, directeur bij Randstad Uitzendgroep Nederland. ‘Dertig procent van de werklozen vindt zelf een uitzendbaan. De helft daarvan krijgt vervolgens een halfjaar- of jaarcontract.’

Maar dit “natuurlijke proces” is niet het enige wat de twee organisaties bindt. In de Regionale mobiliteitscentra werken ze samen om mensen van werk naar werk te helpen. Als gevolg van de coronacrisis hebben de centra het drukker gekregen, al ziet Ten Hoonte nog veel terughoudendheid bij de Nederlandse werknemer. ‘Mensen bewegen niet zo snel, mede vanwege de NOW. Ze denken dat ze de crisis kunnen uitzingen en dan hun oude werk weer kunnen oppakken. Maar er zullen sectoren zijn waar het werkaanbod veel lager zal zijn of zelfs zal verdwijnen. Denk bijvoorbeeld aan het veelgenoemde voorbeeld van de grondstewardess. Die heeft vanwege corona nu een stuk minder te doen, maar haar werk zal vanwege de automatisering wellicht helemaal verdwijnen. Mensen checken zelf in.’

Werknemers in bedreigde sectoren zullen dus wel in beweging móeten komen, maar dat is voor velen makkelijker gezegd dan gedaan. Dat komt ook omdat mensen hun competenties onderschatten, denkt Ten Hoonte. ‘Het voelt misschien anders, maar een organisatorische baan in de evenementenbranche vraagt vaak hetzelfde als een organisatorische baan in een vaccinatiestraat van de GGD. Wij proberen mensen dit te doen inzien, samen met UWV. Zodat ze bereid zijn om over te stappen en niet in de WW belanden. We onderzoeken graag samen met UWV nog meer mogelijkheden om preventief in actie te komen.’